Przykładem rozwiązań urbanistycznych tego okresu jest rzymski eliptyczny plac — Piazza del Popolo, a także Hiszpańskie Schody z akcentem środkowym placu — fontanną mistrza Berniniego. Fontanny jako element dekoracyjny placów stają się bardzo modne w baroku. Do najsłynniejszych z nich należy fontanna Trevi. Barok francuski jest mniej dynamiczny od włoskiego i bardziej umiarkowany. Budownictwo świeckie reprezentują liczne pałace i rezydencje o dużych oknach, balkonach z tarasami i schodami. Otoczenie stanowi ogród wykonany wg szkoły francuskiej, o geometrycznych kompozycjach, ze strzyżonymi pasami niższej i wyższej zieleni oraz całym szeregiem elementów małej architektury, jak baseniki, fontanny, rzeźby figuralne, altanki, pergole, muszle itp.
