Architektoniczne środki wnętrza zastąpiono malarstwem, gipsem, sztukaterią. Malowana kolumna, filar, wnęka, dolepiony gzyms lub pila-ster występowały jako równorzędne elementy kształtowania układu kom-pezycyjnego. Podwajanie kolumn, schodkowe ustawienie pilastrów, krępowanie układów gzymsowych cofanych i wysuwanych w licu ściany stało się podstawowym czynnkiem kompozycji architektonicznej. W wyniku poszukiwania wyrazu pełnego ekspresji zjawiły się tak dziwaczne kształty, jak np. spiralnie skręcone trzony kolumnowe, stosowane wbrew zasadom statycznej pracy podpór. Oprócz tak znamiennych przejawów fałszu w kształtowaniu wyrazu architektonicznego barok posługiwał się nadal konstrukcjami wypracowanymi w renesansie, ze szczególnym wzbogaceniem ich wyrazu plastycznego.
